ઓરા આવો શ્યામ સ્નેહી, સુંદરવર જોઊં વ્હાલા (૮) ?

રાગ - ગરબી

પદ-૧

ઓરા આવો શ્યામ સ્નેહી, સુંદરવર જોઊં વ્હાલા;

જતન કરીને જીવન મારા, જીવમાંહી પ્રોઊં વ્હાલા.૧

ચિહ્ન અનુપમ અંગો અંગનાં, સુરતે સંભારું વ્હાલા;

નખશિખ નીરખી નૌતમ મારા, ઊરમાં ઉતારું વ્હાલા. ૨

અરુણ કમલસમ જુગલચરણની, શોભા અતિસારી વ્હાલા;

ચિંતવન કરવા આતુર અતિ, મનવૃત્તિ મારી વ્હાલા. ૩

પ્રથમ  તે ચિંતવન કરું, સુંદર સોળે ચિહ્ન વ્હાલા;

ઊર્ધ્વરેખા ઓપી રહી, અતિશે નવીન વ્હાલા. ૪

અંગુઠા આંગળી વચ્ચેથી, નીસરીને આવી વ્હાલા;

પાનીની બે કોરે જોતાં, ભક્તને મનભાવી વ્હાલા. ૫

જુગલ ચરણમાં કહું મનોહર, ચિહ્ન  તેનાં નામ વ્હાલા;

શુદ્ધ મને કરી સંભારતાં, નાશ પામે કામ વ્હાલા. ૬

અષ્ટકોણ ને ઊર્ધ્વરેખા, સ્વસ્તિક જાંબુ જવ વ્હાલા;

વજ્ર અંકુશ ને કેતુ પદ્મ, જમણે પગે નવ વ્હાલા. ૭

ત્રિકોણ કળશ ને ગોપદ સુંદર, ધનુષ્ય ને મીન વ્હાલા;

અર્ધ ચંદ્ર ને વ્યોમ સાત છે, ડાબે પગે ચિહ્ન વ્હાલા. ૮

જમણા પગના અંગુઠાના, નખમાંહી ચિહ્ન વ્હાલા;

તે  તો નીરખે જે કોઇ ભક્ત, પ્રીતિએ પ્રવીણ વ્હાલા.૯

એજ અંગુઠાની પાસે, તિલ એક નૌતમ ધારું વ્હાલા ;

પ્રેમાનંદ કહે નિરખું પ્રીતે, પ્રાણ લઇ વારું વ્હાલા. ૧૦

ora aavo shyam snehi, sundar var jou vahala,

jatan karine jivan maara, jeevmahi prou vahala || 1 ||

Chinha Anupam Ango Angna, Surate Sambharu Vahala,

Nakhsikh Nirkhi Nautam Mara, Urma Utaaru Vahala || 2 ||

Arun Kamal Sam Jugalcharanni, Shobha Atisariwala,

Chintvan Karwa Aatoor Ati, Maanvruti Mari Vahala || 3 ||

Pratham Te Chintvan Karu, Sundar Soale Chinha Vahala,

Urdhavarekha Opi Rahi, Atishe Naveen Vahala || 4 ||

Angutha Angali Vacchethi, Nisrine Aawi Vahala,

Paanini Bae Kore Jotaa, Bhakta Ne Maan Bhaavi Vahala || 5 ||

Jugal Charanma Kahu Manohar, Chinha Tena Naam Vahala,

Shuddha Mane Kari Sambharata, Naash Pame Kaam Vahala || 6 ||

Astakonne Urdhavarekha, Swastik Jambu Jav Vahala,

Vraj Ankush Ketu Ne Padma, Jamane Pagge Naav Vahala || 7 ||

Trikon Kalash Ne Gopaad Sundar, Dhanush Ne Min Vahala,

Ardha Chandra Ne Vyom Saat, Che Daabe Paage Chinha Vahala || 8 ||

Jamana Pagna Anguthana, Nakhmahi Chinha Vahala,

Te Toa Nirkhe Je Koi Bhakta, Pritiae Pravin Vahala || 9 ||

Aej Anguthani Paase, Til Ek Nautam Dharu Vahala,

Premanand Kahe Nirkhu Pritae, Pran Lai Vaaru Vahala || 10 ||

 

પદ-૧-૮ ( ધીમા રાગમાં)

પદ-૧-૪ (ખુબ ધીમા રાગમાં)

પદ-૪-૮ (ખુબ ધીમા રાગમાં)

૫દ - ર

ચરણકમળની છબી ચિતવતાં, અલૌકિક વહાલા; ૧

સરવે ચિહ્મ સંભારી ધારું, અંત સમે મુડી વહાલા.

જમણા પગના અંગુઠા પાસેની આંગળિયે વહાલા;

ડાબે પડખે તિલ એક સુંદર, નિરખી દુઃખડાં લીએ વહાલા. ર

જમણા પગની નૌત્તમ છેલી, આંગળિની બારે વહાલા,

તીલ એક નખને પાસે જોતા, વાલપ વધારે વહાલા. ૩

ડાબા પગની ઉર્ધ્વરેખાની, ડાબી તે કોરે વહાલા;

બે ચિહ્મ પાસે પાસે શ્યામ, ચિતડાને ચોરે વહાલા. ૪

બે પગની આંગળિયો તળાં, મનોહર રાતાં વહાલા;

અંગુઠા આંગળિના નખ, રાતા ચડિયાતા વહાલા. પ

બે ચરણનાં અંગુઠાને, આંગળિયો ઉપર વહાલા;

જોયા જેવા ઝીણા ઝીણા, રોમ અતિ સુંદર વહાલા. ૬

બે અંગુઠા પાસેની બે, આંગળિયે જોઉં વહાલા;

ચાંખડીયોનાં રૂડા ચિહ્મ, તે પાંપણીયે લ્હોઉ વહાલા. ૭

બે પગની બહારલી ઘુંટી, તે હેઠે કેવા વહાલા;

આસનનાં ઘસારાનાં ચિહ્મ, જોવા તે જેવાં વહાલા. ૮

જમણા પગની ઘુંટી ઉપર, પાંચ તસુ છે જો વહાલા;

નળીને ઉપર તીલ એક તેમાં, મન મારું રહેજો વહાલા. ૯

મોટું એક ચિહ્મ જમણા પગની, સાથળને બા’રે વહાલા;

પ્રેમાનંદ કહે પ્રીતે નિરખું, વારે ને વારે વહાલા. ૧૦

 

પદ - ૩

શોભા નિરખી નેણાં મારાં, ત્રપત ન થાયે વહાલા;

મનડું મગન થયું છે હૈડે, હરખ ન માટે વહાલા. ૧

ડાબા પગની ઘુંટી ઉપર, પાંચ તસુ કહીએ વહાલા;

નળી ઉપર મોટો તીલ, મનમાં ધારી લઇએ વહાલા. ૨

તેને પાસે નાનો તીલ છે, તેમાં ચિત્ત ચોટુયું વહાલા;

એ પગનાં ઘુંટણની બા’રે, એક ચિહ્ન છે મોટું વહાલા. ૩

શ્યામકટિ રૂપાળી જોઇને, કંદર્પ લાજે વહાલા;

શિતળ ઉદરમાંહી ત્રિવળી, સુંદર બિરાજે વહાલા. ૪

ઉંડી ગોળ અનુપમ નાભી, તેની બે કોરે વહાલા;

બે તીલ છે બહુ રૂપાળા, તે ગમીયા મન મોરે વહાલા. ૫

નાભીથી પણ બે તસુ ઉપર, ત્રણ તીલને ધારૂં વહાલા;

બે તીલ ઉપર એક એક છે, એક વચ્ચે સંભારૂં વહાલા. ૬

વચલા તીલથી બે તસુ ઉંચો, એક તીલ નિરખીને વહાલા;

જમણી કુખમાં બે તીલ મોટા, જોઉં હરખીને વહાલા. ૭

ડાબે પડખે કુખથી ઉપર, મોટા તિલ ચારે વહાલા;

તેની પાસે બીજા નાના, ચાર તીલ એક હારે વહાલા. ૮

રોમતણું રુપાળું શ્રીવત્સ, ચિહ્મ સુંદર સુખદાયી વહાલા;

વિનગુણ હાર હૈયામાં શોભે, સુંદર સુખદાયી વહાલા. ૯

છાતી વચ્ચે એક ચિહ્મ, અર્ધ ચંદ્ર આકારે વહાલા;

પાંચ તસુ પ્હોળું જોઇ પ્રેમાનંદ પ્રાણ વારે વહાલા. ૧૦

 

પદ - ૪

એ ચિહ્મ વચ્ચે રૂડો લગાર, ડાબી તે કોરે વહાલા;

સુંદર એક તીલ મોટો, મારા ચિતડાને ચોરે વહાલા. ૧

એ તીલથી છે ડાબી કોરે, બે તસુ છેટે વહાલા;

એક તિલને જોતાં સરવે, ભવદુઃખને મેટે વહાલા. ૨

બે તીલથી બે તસુ છેટે, બાડી કોર માંહી વહાલા;

સ્તન ઉપર એક તીલ તેમાં, ચિત્ત ચોંટ્યું જોઇ વહાલા. ૩

બે સ્તનથી ઉપર છે , બે છાપતણાં ચિહ્મ વહાલા;

એ છબી જોવા સારૂં મારૂં, મન છે આધીન વહાલા. ૪

કરિના બે કર સરખી ભુજા, તે દીર્ધ ઉદાર વહાલા;

સંભારતાં તરત તે, ઉતારે ભવપાર વહાલા. ૫

જમણી ભુજાને પાસે છે, માંહે ઉભીતે હારે વહાલા;

જોયા જેવા સુંદર મોટા, તીલ રૂડા ચારે વહાલા. ૬

જમણી ભુજાના મૂળથકી છે, ત્રણ તસુ હેઠે વહાલા;

એક છાપનું ચિહ્મ જોતા, જનમ મરણ મેટે વહાલા. ૭

તે છાપનું ચિહ્મ રૂડું, તેને પડખે બા’રે વહાલા;

નાના તીલ છે ચાર તેને, જાઉં વારે વારે વહાલા. ૮

કુરિયો છે શ્યામ બેઉ કર, કઠણ છું પ્રુચા વહાલા;

બે તીલ છે બહુ રુજા, જમણા પુંચાથી ઉંચા વહાલા. ૯

જમણા હાથની છેલ્લી આંગળિ, તે ઉપર સારો વહાલા;

પ્રેમાનંદ કહે મોટો તીલ એક, લાગે અતિ પ્યારો વહાલા. ૧૦

 

પદ - ૫

રૂપાળા છો રાજીવલોચન, ધર્મતણા કુમાર વહાલા;

શોભાની છો સીમા મારા, નેણતણા શણગાર વહાલા. ૧

ડાબી ભુજાના મૂળથી હેઠે, ત્રણ તસું છે જો વહાલા;

છાપતણા એક ચિહ્મમાંઇ, નિત્ય મન મારૂં રહેજો વહાલા. ૨

ડાબી કુણીથી હેઠો નૌતમ, ઉપરલે ભાગે વહાલા;

તીલ એક જોતાં મારા મનને, રુડો બહુ લાગે વહાલા. ૩

ડાબા હાથના અંગુઠા પાસેની, આંગળિયે વહાલા;

નખને પાસે નાનો તીલ, મનમાં ધારી લીયે વહાલા. ૪

એ આંગળી ને વચલી આંગળી, એ બેઉને મધ્યે વહાલા;

એક તીલ છે અતિ નૌતમ, જોયા જેવો સંધે વહાલા. ૫

ડાબા હાથના પોંચા ઉપર, સુંદર એક તીલ છે વહાલા;

એ માંહી તે મનડું મારૂ, વળગું વિશેકે વહાલા. ૬

બે હાથના નખ નૌતમ, છે રાતા ચડિયાતા વહાલા;

અગ્ર ભાગે તિક્ષણ છે, અતિ રૂડા દેખાતા વહાલા. ૭

બે હાથની હથેલી છે, રાતી સુખધામ વહાલા;

હથેલીમાં રેખા થોડી, થોડી છે જો શ્યામ વહાલા. ૮

બે હથેલીના મૂળ ઉપર, આઠ તસુ જોતા વહાલા;

છાપતણાં બે ચિહ્મો અનુપમ, ચિત્તમાં પરોતાં વહાલા. ૯

કંઠ વચ્ચે તીલ એક અનુપમ, જોતાં દુઃખ જાયે વહાલા;

તેની પાસે નાનો તીલ એક, પ્રેમાનંદ ગાયે વહાલા. ૧૦;

 

પદ - ૬

રૂપ તમારૂં રસિયાજી, નિરખતાં સુખદાયી વહાલા;

ચિહ્મતણો નહિ પાર વધારે, વાલપ ઉરમાંહી વહાલા. ૧

ડાબા ખભાથી હેઠો, વાંસામાં છે મરમાળો વહાલા;

રોમ સહિત મોટો તીલ રૂડો, જોતાં રૂપાળો વહાલા. ૨

એ તીલથી હેઠો વાંસમાં, એક તીલ છે બીજો વહાલા;

તેને હેઠે જોયા જેવો, એક તીલ છે ત્રીજો વહાલા. ૩

કરોડાની જમણી કોરે, ડોક થકી હેઠે વહાલા;

સુંદર એક તીલ જોયા જેવો, બે તસુ છેટે વહાલા. ૪

જમણી ખરપડી ઉપર નૌતમ, એક તીલ છે નાનો વહાલો;

પ્રીત કરીને રાખું મારા, મનમાંહી છાનો વહાલા. ૫

કરોડાની જમણી કોરે, વાંસમાં સારા વહાલા;

ચાર તીલ છે જોયા જેવા, લાગે બહુ પ્યારા વહાલા. ૬

ડાઢીથી હેઠો એક તીલ છે, અતિશે અનુપ વહાલા;

ડાઢી ઉપર કેશની રેખા, સુંદર સખરુપ વહાલા. ૭

મધુર અધરપર શોભે રૂડી, રોમતણી રેખું વહાલા;

હસતું કમળ સરીખું મુખ, ઓરા આવો દેખું વહાલા. ૮

મુખમાંહે જમણી કોરની, હેઠલી જે ડાઢ વહાલા;

તેમાં શ્યામ સુભગ ચિહ્મ એક, જોઉં રાખી સુખકારી વહાલા. ૯

શ્યામ ચિહ્મ છે જોવા જેવું, જીભમાં સુખકારી વહાલા;

સુંદર વદન કરળપર જાયે, પ્રેમાનંદ વારી વાહાલા. ૧૦

 

પદ - ૭

હરિજનના જીવન છો મોહન, ભક્તચિન્તામણિ વહાલા;

શી કહું શોભા સુંદર વરજી, અંગોઅંગતણી વહાલા. ૧

જમણી કોરે કપોળમાં, નાસીકા પાસે વહાલા;

એક મોટો તીલ જોતાં સરવે, દુઃખ મારાં નાશે વહાલા. ૨

એ તીલને પાસે એક નાનો, તીલ તેને જોઇએ વહાલા;

નેત્રતણા ખુણાથી હેઠો, તેમાં ચિત્ત પ્રોઇએ વહાલા. ૩

બે નેત્રની પાંપણ ઉપર, ભ્રકુટીને થડે વહાલા;

તેને હેઠે ઉપર ઝીણી, કરચલીયો પડે વહાલા. ૪

નાસીકા ઉપર છે ઝીણા, ચિહ્મ તે અભિરામ વહાલા;

ડાબા કાનામાં શ્યામ બિન્દુ તે, છબી તણું ધામ વહાલા. ૫

અમળ કમળદળ સમ આંખડી, રૂડી રૂપાળી વહાલા;

કંદર્પની કમાન સરખી, ભ્રકુટી મે ભાળી વહાલા. ૬

ચડીયાતા વિશાળ ભાલમાં, રસાળી તે શોભે વહાલા;

તિલક આકારે ઉભી રેખા, બે જોઇ ચિત્ત લોભે વહાલા. ૭

ભાલમાંહી મનોહર જોતાં, જમણી તે કોરે વહાલા;

કેશથી હેઠું એક અનુપમ, ચિહ્મ તે ચિત્ત ચોરે વહાલા. ૮

કેશર કેરી આડ મનોહર, ભાલ વચ્ચે કીધી વહાલા;

કુમકુમને ચાંદલીયે મારી, બુદ્ધિ હરી લીધી વહાલા. ૯

તાળવા ઉપર એક રૂપાળો, મોટો તિલ જોઇ વહાલા;

પ્રેમાનંદ કહે મારૂં મન ત્યાં, રહ્યું જાઇ મોહી વહાલા. ૧૦

 

પદ - ૮

શોભાના શણગાર હરી મારા, હૈડાના છો હાર વહાલા;

ધર્મતણા કુમાર મારા, પ્રાણ તણા આધાર વહાલા. ૧

અતિશે રૂપાળા સુંદર, શિખાના છે કેશ વહાલા;

છબીપર બલહારી જાયે, શારદ ને શેષ વહાલા. ૨

શિખાને સમીપે રૂડો, એક તીલ છે આગે વહાલા;

એ છબી નિરખતાં મારાં, સરવે દુઃખ ભાગે વહાલા. ૩

શિખાને પછવાડે જમણી, કોરે તે કહીએ વહાલા;

ત્રણ તીલ છે અતિ રૂડા, સામું જોઇને રહીએ વહાલા. ૪

નખશિખ નિરખી સુંદર સરવે, ચિહ્મ મેં ગાયાં વહાલા;

ચિંતવન કરી નિત્યે મારા, ચિત્તમાં ઠેરાયાં વહાલા. ૫

બાવન છે સરવે ચિહ્મ, ત્રેસઠ તીલ છે જો વહાલા;

રૂપ શીલ ને ગુણે સોતા, અંતરમાં રહેજો વહાલા. ૬

એ વીના ઝીણા તીલ ચિહ્મ છે, અંગમાં અપાર વહાલા;

ગાયાં મેં તો જોઇ મારી, બુદ્ધિને અનુસાર વહાલા. ૭

આવી રીતે મૂરતિને જે, અંતરમાં ધારે વહાલા;

પ્રીત કરીને ચિહ્મ અનુપમ, સરવે સંભારે વહાલા. ૮

તેના ઉરમાં આવી તમે, નાથ કરો વાસ વહાલા;

કામ ક્રોધ ને કાળ માયા, તે સહુ પામે નાશ વહાલા. ૯

એ પદ જે કોઇ શીખે સુણે, પ્રીત કરીને ગાશે વહાલા;

પ્રેમાનંદ કહે તે પર સ્વામી, બહુ રાજી થાશે વહાલા. ૧૦