શોભા સાગર શ્યામ તમારી, મૂરતિ પ્યારી રે; (૪) ?

રાગ – વિભાસ

પદ - ૧

શોભા સાગર શ્યામ ;તમારી, મૂરતિ પ્યારી રે;

મૂરતિ પ્યારી રે, નાખું મારા, પ્રાણ વારી રે. શોભા સાગર૦ ટેક.

સુંદરતા જોઈ મુખની શશિ, સુર લજાઇ રે;

મુખ દેખાડી નવ શકયા, વસ્યા ગગન જાઇ રે. શોભા સાગર૦ ૧

માન હર્યું મણીધરનું, શીખા કેશ કાળે રે;

અવની ઊપર રહી ન શકયા ગયા પાતાળે રે. શોભા સાગર૦ ૨

ચંચળ લોચન જોઈને, લજજા પામ્યા તીન રે;

ખંજન કુરંગ વન વસ્યાં, જળે બુડ્યાં મીન રે. શોભા સાગર૦ ૩

ચાલ ચતુરાઇ જોઈને, ગજ કરે ધિક્કાર રે;

પ્રેમાનંદ કહે શિર નાખે, ધુળ વારંવાર રે. શોભા સાગર૦ ૪

પદ - ૨

વાલી લાગે વાલમ તારા, મુખની વાણી રે;

મુખની વાણી શ્રવણે સુંણી, હું લોભાણી રે. વાલી૦ ટેક.

મુખની વાણી સાંભળી,  તજી ચંચળતાઈ રે;

સ્થિર થઈને સેવે ચરણ, રમા ડાહી રે. વાલી૦ ૧

મુખની વાણી સાંભળી રાચ્યા, સુંદર રૂપે રે;

જગત સુખને પરહરી, લીધો ભેખ ભૂપે રે. વાલી૦ ૨

વાણી સાંભળી સનકાદિકે, લીધી હૈયે ધારી રે;

ધરથી ઘર ન માંડ્યાં, રહ્યા બ્રહ્મચારી રે. વાલી૦ ૩

મુખની વાણી સાંભળી, મારે  પ્રીત બંધાણી રે;

પ્રેમાનંદ કહે  તન મન કરું, કુરબાણી રે. વાલી૦ ૪

પદ - ૩

ઓરા આવો છેલ તમારું, છોગલું જોઉં રે;

છોગલું જોઉં રે છેલા, મારા મનમાં પ્રોઉં રે. ઓરા૦ ટેક.

છોગલું તારું અટક્યું મારા, ઊરમાં આવી રે;

મોહન તારી મૂરતિ મારાં, મનમાં ભાવી રે. ઓરા૦ ૧

મુખતણે મરકલડે, મુને ઘેલડી કીધી રે;

સામું જોઈ તમે શામળા, શુદ્ધ બુદ્ધ લીધી રે. ઓરા૦ ૨

શુદ્ધ ભૂલી શરીરની, દીલ કયાંય ન ગોઠે રે;

મનડું વધ્યું માહેરું, નેણની ચોટે રે. ઓરા૦ ૩

એટલું હવે કરજો, માણીગર માવા રે;

પ્રેમાનંદના નેણાંમાં, રહો આવા ને આવા રે. ઓરા૦ ૪

પદ - ૪

કા’ન તમારે કારણે હું તો, ઘેલડી ડોલું રે;

ઘેલડી ડોલું રે, તમ વિના બીજું કાંઈ ન બોલું રે. કાન૦ ટેક.

લોકડીયાંની લાજ મેલી, સંસારથી તોડી રે;

મન કર્મ વચને માવજી, તમ સાથે જોડી રે. કાન૦ ૧

બીક મેં તો સંસારની સર્વે, કાઢી બારી રે;

રાજીવ લોચન રસિયા, થઈ રહી તમારી રે. કાન૦ ૨

તમે મારા હું  તમારી, દુરિજન ન જાણે રે;

પ્રીતમ વાતું પ્રેમની, નવ મળે નાણે રે. કાન૦ ૩

રાજી રહો રસિયાજી, કહેવું ઘટે  તે કહેજો રે;

પ્રેમાનંદના નાથજી, દર્શન દેજો રે. કાન૦ ૪